We hoeven niét naar Pinkpop!

Tool komt namelijk ook op plekken waar je Beelen en roze petjes kan ontlopen.
27 juni in de HMH te Amsterdam bijvoorbeeld. Nog niets bekend over voorprogramma of kosten.

Weliswaar valt dit tijdens het WK voetbal, maar het Nederlands elftal zal zeker niet hoeven te spelen die dag...

dEUS vanavond

In de link in de titel een interview van Tom Barman met Kindamusik.
Met onder andere de volgende citaten:

"We gaan ervoor zorgen dat we een goede beurt maken, strak voor de dag komen en dat de setlist perfect in elkaar steekt. Met andere woorden, het moét een feest worden!”

"Het is allemaal erg spannend, dus ja, ik voel me heel goed. Ik heb er ‘ver-schrik-ke-lijk’ veel goesting in. ‘Yes, we zijn terug vertrokken!’ was mijn gevoel toen ik daarnet in de tourbus stapte.”

En ook Barman heeft bijzonder veel zin in Hot Lipzz en Jane blijkende het volgende citaat:
"Drinken en feesten doen we graag en dat zullen we ook blijven doen. It’s part of the fun! Ik ben niet iemand die meteen na een concert in bed kruipt, ik kàn dat gewoon niet. Als je iets doet wat je graag doet, komt de energie als vanzelf.”

Er schijnen nog kaarten te zijn en dEUS liefhebbers met kaarten over zijn niet echt uitzuigers, dus voor de mensen die nog geen kaart hebben: Het kan nog altijd! Ik zou het niet willen missen...

Magische avond in Tivoli

Vorig jaar waren ze daar opeens. Het titelloze debuut bleek een verzameling van mooie nummers en in zeer korte tijd werd een grote live-reputatie opgebouwd. De band werd op muzikaal gebied verbonden aan the mama’s and the pappa’s, Beck, Flaming Lips en The Beach Boys. Stemmen klinken als engelen en nummers hebben een opbouw die ruimte laat voor een verrassing. Als deel van een zeer uitgebreide tour werd Nederland nog een keer aangedaan.

Paul the Girl opende de avond. Vrouw op elektrische gitaar, moeilijke liedjes met her en der een verdwaald vleugje Polly Jean, maar boeien kon het niet echt. Dat bleek ook wel uit het daadwerkelijk abnormale geroezemoes in de zaal. Een locale band dat een beetje in het verlengde ligt van de hoofdact was een beter idee geweest en was tegelijk ook een mooie handreiking geweest naar de florerende scène in de stad.

Alle ongemakken vielen echter direct van je af zodra de band het podium opkwam, als helden onthaald en dat deed de band blijkbaar goed. Verlegen vriendelijk werd het gejuich in ontvangst genomen en rolde één voor één de prachtige liedjes de zaal in. Er mocht meegezongen en geklapt worden en in tegenstelling tot normaal voelt dat bij The Magic Numbers wél lekker. Forever Lost zingen met velen heeft tenslotte iets aparts. De prachtige melodieën en waanzinnig fraaie vocalen (deze band heeft gewoon twee Kim Deals in de gelederen!) bleven de zaal in stromen en dat gelardeerd met een forse dosis positieve energie en vooral pure liefde. Van angstige kwaliteit was het nummer Close your eyes dat ooit door de band met The Chemical Brothers is opgenomen. Een vreemd aandoende combinatie, maar na een kwartiertje Magic Numbers kan je je voorstellen dat iedereen wel muziek met dit gezelschap wil maken.

Waren er de lekkere wat meer up-tempo nummers met de aangename twist, ook pure soulnummers kwamen voorbij. Waren deze nummers vroeger door Marvin Gaye opgenomen dan had hij Frans Polynesië uitgekozen om wonden te likken in plaats van een guur Oostende en had zijn vader het nooit in zijn hoofd gehaald om hem neer te schieten. The Magic Numbers drongen ondertussen steeds dieper je ziel binnen, zelfs zo diep dat ik opeens de oplossing had om de wereld te redden. Iedereen kinderen maken en opvoeden met deze muziek en je levert prachtige wereldburgers af. Problemen als spotprentjes, schaatsers die op blokjes staan of Nickelback zijn plots zo klein dat iedereen er lachend overheen stapt.

Ander hoogtepunt was Beyoncé’s Crazy in Love. Ondanks de heerlijke verschijning die Beyoncé nu eenmaal is, is het nummer nog veel leuker als je kijkt naar vier niet super aantrekkelijke hippies dan naar het strakke lijfje van het R&B-meisje. Afgesloten werd met een country liedje die net als de rest van de gevarieerde set met volledige overgave werd gebracht. Er werden ook enkele nieuwe nummers gespeeld en het lijkt erop dat het tweede album eveneens een plaat wordt waar je oprecht van gaat houden. The Magic Numbers verovert je ziel en zorgt ervoor dat je intens gelukkig de nacht induikt. Hup! Kindjes maken!

Schrijf alvast op in je agenda..

In mei vindt het tweede Latin American Film Festival plaats. Naast veel film is er ook plaats voor documentaires, lezingen, debatten, een tentoonstelling, een masterclass en veel muziek en dans. Een aanrader is een masterclass, die ik zelf met veel interesse en plezier gevolgd heb, de masterclass over de War on Drugs, door hoogleraar Klaas Wellinga. In de eerste behandelt Wellinga het drugsbeleid van de Verenigde Staten, met een uitstap naar Latijns-Amerika. Aansluitend worden de documentaires War on drugs 'Winners' en 'Losers' van de VPRO vertoond. De tweede masterclass spitst zich toe op het mondiale drugsbeleid, waarin Latijns-Amerika uitgebreid aan bod komt. Vervolgens wordt de film Maria, llena eres de gracia van Joshua Marston vertoond. De masterclasses zijn voor iedereen toegankelijk en vinden plaats op 4 en 9 mei van 15.00 uur tot 19.00 uur in zaal 1 van het Louis Hartlooper Complex. Dus wees dit jaar niet te laat, schrijf het op!

Vanavond dEUS bij Raymann is laat

om 23.15 op NL3 weer een reden om te gaan kijken.

Een dagje museum, ook leuk

Afgelopen zondag met dochter in het Nijntje-museum geweest. Het heet officieel het Dick Bruna huis, maar daar moet je bij 3-jarigen niet mee aankomen. Al weet ze inmiddels wel wie Dick Bruna is, namelijk de feestelijk vader van Nijntje.

Je kan er leuk spelen en je ziet dat de uiterst symphatieke tekenaar een fraaie collectie heeft en het is altijd prettig om in een museum bij je om de hoek te zijn, en er een buslading Japanners binnen komt wandelen. Heb je weer het idee in een mondiale stad te wonen.

Net als ik waren zij ook koortsig op zoek naar de speciale uitgave van Nijntje's nieuwe avontuur (zie afbeelding), maar deze was (nog) niet te vinden.

Mat in Gabon

Mijn oom Mat zit momenteel in Gabon,
6 maanden lang mag hij daar in de mooiste
natuurparken luxueuze chalets bouwen.

Hij houdt hierover een weblog bij.

http://matwijnen.web-log.nl/

leuk om te lezen !!

Clap your hands say yeah is een heerlijke band

Doordat zaken als geld (tja, je kunt besparen door veel te branden, maar daar moet je je dan wél lekker bij voelen) en tijd af en toe fikse vijanden zijn, is het bezoeken van bandjes die je niet of nauwelijks kent vaak iets dat je niet doet. In het verleden zijn dergelijke bezoekjes wel eens tegengevallen, een paar strontvervelende navelstarende, en vooral cynische recensenten weten een compleet verkeerd beeld te schetsen of je moet door het genoemde geld en tijdprobleem soms keuzes maken die wel eens verkeerd uitvallen.

Aangenaam opgewarmd door betrouwbare muzikale vrienden wil je nog wel eens een gokje nemen. Je hoort de naam, speurt wat op Internet en hoort soms een liedje voorbijkomen op kink FM en je raakt geïnteresseerd. Je leest dat het ripp-offs zijn van Talking Heads, vrolijk meejumpen op de golf die Arcade Fire teweeg heeft gebracht en dat het neuzelende New Yorkse kids zijn die veel te arty zijn. Nu wil het geval dat Stop Making Sense een van de schaarse muzikale hoogtepunten van de fucking 80's waren, Arcade Fire zowel op plaat als live magistraal zijn en ik totaal geen problemen heb met slimme jongens die een licht kunstzinnige inslag hebben. Bovendien was een van de weinig nog serieus te nemen media, namelijk het voortreffelijke Humo wel erg positief:
Gelukkig zijn de songs wel goed. Denk aan Arcade Fire die Feelies-nummers spelen: zoveel drive hebben deze tracks. Drums, bas en gitaren storten zich keer op keer in popsongs met een geweldige groove die, onder impuls van new-wave-synths, tamboerijnen en mondharmonica, voortdurend verschuift, versnelt en weer vertraagt. Nergens klinken de songs te glad of te gestroomlijnd: ze mogen donderen ('Let the Cool Goddess Rust Away'), rocken ('Heavy Metal') of langzaam opwellen ('Details of the War'). Uiteindelijk blijkt Ounsworths eerst zo ergerlijke stem zelfs essentieel voor de flow en de eenheid van een plaat vol variatie, waarop 'In This Home on Ice' als een hovercraft over een dik kussen van gitaren glijdt, 'Over and Over Again (Lost and Found)' sierlijk rondjes draait boven een in de fik gestoken collectie new-wave-vinyl, en het catchy 'The Skin of My Yellow Country Teeth' op en neer stuitert over een New Order-bas, een zoemend orgeltje en een halve dancebeat.

Veel muziekliefhebbers hebben momenteel weer het gevoel dat er iets groots zit aan te komen. De schrijvende pers is koortsig op zoek naar hypes en zo kan het gebeuren dat de Melkweg simpelweg uitverkocht was.

Dr. Dog verzorgde het voorprogramma en dat deed niet heel veel met je. Wel een erg sympathieke band dat er werk van maken om een liedje te brengen, in plaats van hard bezig te zijn om een geluid te ontwikkelen. Wellicht dat het album na meerdere luisterbeurten enige grote geheimen ontvouwd, maar in de melkweg was het een aardige band, niet meer en niet minder.

Clap Your Hands Say Yeah opende met het enige nummer dat ik van ze kende (althans toen ze het speelde, kon ik me herinneren het wel eens op de radio te hebben gehoord), een lekker basloopje dat aan The Stranglers deed denken werd gekneed naar een uiterst aangenaam nummer. De stem van de zanger is wennen, maar deed me totaal niet irriteren. Inderdaad klonk het her en der als David Byrne, maar allez, daar kan die jongen ook niets aan doen. Een ding dat zeker is, dat het namelijk wél zíjn stem is. Daadwerkelijk ieder volgend nummer had ook iets spannends, iets briljants en waren simpelweg goed en hadden wel degelijk een eigen geluid. Twee gitaristen die wars zijn van hun spierballen laten zien, maar een prachtig helder geluid gaven en op de juiste ogenblikken de nuance konden vinden in aangename rustpunten. Een drummer die raak slaat, maar nooit het binkie wil zijn, voortreffelijk gesecondeerd door zijn bassist. En dan ook nog een toetsenist die een eigen koers voer, maar nergens het grote geheel uit het oog verloor.

Anthems waar we allemaal op zitten te wachten (Oh my God, 7 nations Army of I bet you look great on the dancefloor) kwamen niet voorbij, maar de band slaagde er makkelijk in om van seconde één te blijven boeien dus wist je de strijd tegen de volle blaas glansrijk te winnen. Het gemis aan pure hits zal de populariteit daarom binnen de perken blijven houden, maar de houdbaarheidsdatum van de band ook en dat is wel zo lekker!

Het album ga ik rap kopen (hier is de nare factor geld weer een tegenstander) en ik voorspel een zegetocht langs de festivals dit jaar. Mits de programmeurs ze maar niet in te grote tenten of te grote buitenpodia stallen. Afsluiten in de Marquee op Werchter of laat op de avond in de India op Lowlands zal een dankbaar publiek achterlaten.

Heerlijke band, en het repeterende woord Satan dat in een van de nummers voorbijkwam spookt nog aangenaam prettig door het hoofd.

Lanegan boort nieuwe doelgroep aan

Eerder werd op withoutmusic al verteld over het nieuwe album van Mark Lanegan en Isobel Campbell. Dit album schijnt gedraaid te zijn tijdens het radioprogramma easy listening van Omroep MAX en levert leuke reacties op, op het forum van dat programma.

Wees dus niet verbaast als binnenkort Lanegan aanschuift op de bank naast Catherine Keyl. Zijzelf (zie afbeelding) lijkt er al klaar voor te zijn om de stem van God te ontvangen.

Met dank aan Dr. Jeep voor het wijzen op dit prachtige forum!

Red Hot Chili Peppers sluiten Pinkiepop af

Van onze anonieme bron in Landgraaf J. Smeets
LANDGRAAF - De Red Hot Chili Peppers komen naar Pinkpop. Dat maakte festivalorganisator Jan Smeets vandaag bekend. De Amerikaanse band is op pinkstermaandag de afsluiter op het hoofdpodium. De 37e editie van Pinkpop vindt plaats van zaterdag 3 tot en met maandag 5 juni.

De rockers stonden in 1988 ook op het programma toen het muziekevenement voor de eerste keer in Landgraaf plaatsvond. Het optreden op Pinkpop 2006 is onderdeel van de Europese tournee van de Amerikanen. Hun nieuwe cd Stadium Arcadium verschijnt eind maart. Andere namen die op de festivalposter voorkomen zijn: Racoon, Franz Ferdinand, Anouk, Tool en Placebo. Het volledige programma wordt bekendgemaakt op 8 maart in Paradiso in Amsterdam. De voorverkoop voor het driedaagse festival begint 11 maart. Op Rock Werchter staan naast de Peppers, ook Anouk en Tool.

Josh en Chris beginnen bandje

Josh Homme (QOTSA) en Chris Goss (Masters of Reality) gaan weer samenwerken. Eerst gaan ze samen optreden in Los Angels en daarna zijn de plannen om aan een album te werken.

Volgens Goss hebben ze nog geen enkel nummer geschreven. Maar daar zitten wij niet echt overin. Laat dat maar gaan dat komt wel goed.

Popsmaak krijg je vooral van je moeder

In de NRC staat het zwart op wit; niet vaders hebben het grootste aandeel in de popsmaak van hun kinderen, maar de moeders, zegt popprofessor Tom ter Bogt in zijn onderzoek. In het volgende stukje een resumé van dit 'baanbrekende onderzoek'. Wie wil dat zijn kind een goede muzieksmaak meekrijgt, moet deze laten bijbrengen door de moeder, maar een garantie is het niet, zegt Ter Bogt. Twee jaar lang deed hij onderzoek naar de popmuzieksmaak van jongeren.

De bijdrage van de vader reikt niet verder dan een overvloed aan onnuttige popkennis. Dit terwijl mannen vaak van zichzelf vinden dat ze een goede muzieksmaak hebben. En popmuziek een 'mannending' is, denk maar aan de film High Fidelity. Er is in ieder geval geen systematisch verband gevonden tussen de smaak van de vaders en die van de kinderen. Moeders tellen, vaders niet (behalve dat ene kleine kikkervisje dan, sorry mannen). Oh ja, eerder was al bekend dat 'hoge cultuur' wordt doorgegeven door de moeders. Nu blijkt dit ook te zijn voor de popcultuur.

Ter Bogt kan alleen maar gissen naar de oorzaak van het sterke verband tussen smaak van de moeder en die van hun kinderen. Een logische verklaring zou kunnen zijn, dat moeders nog steeds meer tijd met hen doorbrengen dan vaders. Andere factoren die invloed kunnnen uitoefenen op de muzieksmaak, zijn minder verrassend, als vrienden, afkomst en opleiding. Verderop in het artikel gaat de popprofessor nog in op het verband tussen persoonlijkheid en smaak, wat hij een zwak verband noemt. Belangrijker voor je smaak lijkt te zijn, waar je moeder van houdt.

Het is nog niet te laat, maar laat de moeder vanaf nu af aan de plaatjes opzetten, papa's houdt op met oeverloos gezwam over popfeiten. (wanneer de kinderen in de buurt zijn). Voor de nog toekomstige kindjes, luister naar je mama.

Uit dit onderzoek kan je je eigen conclusies trekken, zoals ik hier boven gedaan heb. Tenslotte misschien toch eerst haar muzieksmaak checken, voordat je ermee het bed induikt..
Reacties zijn welkom.

cartoon

The Cardigans en Coldcut op Motel Mozaïque

De organisatie van het Rotterdamse 'meerkunstenfestival' Motel Mozaïque heeft de Zweedse band The Cardigans en het Britse producersduo Coldcut aan de programmering toegevoegd. Ze zijn te zien en te horen tijdens de zesde editie van het festival dat plaatsvindt van 13 tot en met 16 april. Verder staan op verschillende locaties nog tientallen andere bands en acts op het programma zoals Isobel Campbell, voormalig zangeres van Belle & Sebastian, de Amerikaanse zusjes Sierra en Bianca Casady van CocoRosie en de Italiaans/Duitse discodanser Marco Berrettini. Het publiek kan tijdens het festival voor 20 euro overnachten in kunstwerken en/of op bijzondere locaties. Motel Mozaïque is een samenwerking van de Rotterdamse kunstinstellingen Nighttown, de Rotterdamse Schouwburg en TENT.

Morrissey LIVE voorverkoop aanstaande zaterdag!

Voor alle Morrissey liefhebbers. Wees er snel bij! Het kon wel eens hard gaan met de kaarten.

Muzikaal en literair avondje in de melkweg

Op 24 maart kan je voor een leuke avond terecht in De Melkweg. Dan vind namelijk de eerste Lowlands bookstore plaats. Een evenement uit de lowlands-hoed. Voor slechts 17,50 Euro kan je je laven aan een aangenaam programma dat over de hele Melkweg verspreid plaats vindt. Enkele schrijvers (o.a. Karin en Ronald Giphart, Bart Chabot, Jan Donkers, Leon Verdonkschot), wat optredens (CCC INC, Kraak en Smaak) een hommage (dit keer Willem Wilmink door o.a. Solo en (Roos)Beef), de uitreiking van het beste popboek van het jaar, verpakt in een popquiz a go go setting, Barbara Stok draagt voor uit eigen werk ondersteund door projecties van haar herkenbare tekeningen en een echte High Fidelity-party (naar het prachtige boek van Nick Hornby) met als DJ St. Paul.

Is wellicht leuker om de boekenweek door te komen dan naar de signeersessie van Heleen van Rooijen gaan.

Ook Pinkpop heeft Tool binnen

Na het debacle van afgelopen jaar pakt Smeets de zaken serieuzer aan. De eerste namen worden nu al vrijgegeven en Tool zit daarbij.
Verder Franz Ferdinand, Placebo, Racoon en Anouk. Heel aardige score meneer Smeets!

In het persbericht ontbreekt alleen de mededeling dat er dit jaar een keer niét van die belachelijke roze petjes worden uitgedeeld.

Op de foto geeft Tool de kans aan, dat deze mededeling later alsnog komt.

Elbow in voorprogramma van dEUS

Voor de mensen die nog steeds geen kaartjes (KB!!!) voor dEUS hebben... Halen!
Elbow staat in het voorprogramma. Het is maar dat je het weet...

Utrechtse gitaarbands om in de gaten te houden

Afgelopen zaterdag presenteerde Garcia de nieuwe single good= evil in een aangenaam gevuld Ekko. In het voorprogramma speelde Moskowicz.

Ik kon er niet bijzijn (werk), maar proefde een uiterst aangename sfeer in de Ekko, ruim een uur nadat Garcia genokt was. Tevreden muzikanten, uitgelaten publiek. Enfin je kent het wel. 3voor12 was wél aanwezig en is zeer duidelijk (zie link in de titel).

Gelukkig had ik beide bands al eerder gezien. Garcia verzorgde het voorprogramma van Helmet en klonken daar strak en lekker. Enkele maanden daarna zag ik ze in de Moira tijdens het herfsteikels-feest. Daar overtuigden ze volledig. Naast strakke eigen nummers werden daar ook unsung van helmet gespeeld (Page zou tevreden toegekeken hebben) en dead or alive's spin me round werd in een jasje gegoten die het nummer een keer of 1.000 beter paste dan dat kitcherige fuckin' 80's hansopje.
Wil je dus weer eens een lekkere strakke rockband pakken, ga Garcia zien. De single die afgelopen weekend gepresenteerd werd, is nu te koop. Doe je voordeel!

Moskowicz is een soort allstar band. Speelde twee weken geleden in De Flitz en bezorgden de bezoekers die avond een uitermate aangename avond.
Bassist Herman (van muziekwinkel Standbye, oh nee, Dirk Witte) speelt ook in The Yearlings, maar wilde rocken. Omdat hij de muzikanten wereld in Utrecht op zijn duim kent, wist hij al rap drie jonge honden te mobiliseren die hem daarin goed terzijde konden staan. Zanger Jordi heeft een aangename rauwe stem, gitarist Martijn is zo'n beetje alles wat je wenst (jong, snel, dedicatief en charismatisch) en drummer Bram (zie foto) is niet minder dan een fenomeen. Schijnt het ook uitstekend te doen als drummer bij Illicit, wat weer zijn veelzijdigheid aangeeft. De muziek is platter en gemakkelijker dan Garcia, maar slaat heel hoog uit op de lekker-meter.

Album zit eraan te komen voor Moskowicz. Herman kennende zal de presentatie vast gepaard met een avond vol leuke bands (ik neem aan dat Garcia ook van de partij is) en mag vooraf al beschouwd worden als een avond om niet te missen.

Zou ik ook niet doen, al ik jou was.