Hallo Venray op dreef in dB's

Vergeef mij dat ik er achteraf mee kom maar je kunt de mannen van Hallo Venray natuurlijk vaak zien als je in NL blijft wonen. Gaat dat dan ook doen!
Zo ook afgelopen zondag in ons eigen Utrechtse dB's.
Zoals altijd werd er heen en weer gegaan van verstilde melancholie tot knetterharde knarsende gitaarherrie waarbij de vergelijking met Neil Young zich weer opdrong.
Als toetje kreeg het publiek een bak garagetrash in de achterzaal over zich heen gestort in de vorm van Movie Star Junkies uit Turijn. In de beste Oblivians-traditie gebracht met als opvallende cover The Fire Of Love van The Gun Club.
Volgende keer een verslag van een concert uit 1993.

POPQUIZ BIJ DE X-FACTOR

Test nu uw popkennis op deze prachtige site.

Kaiser Chiefs in Tivoli

oh, my God vond ik gelijk al een heerlijk plaatje en everyday I love you less and less is een hit die mijn driejarige dochter (drie en een half!) als favoriete dansplaatje heeft. En het album bleek dus echt vól met hits te staan. Kaiser Chiefs is eigenlijk een hele goede band!

En ze komen naar Tivoli (die ze porverdomme makkelijk binnentikken de laatste tijd). Voorverkoop start aanstaande zaterdag in Plato, dat voor de gelegenheid om 9.00 uur opengaat.

Concert zelf is op 11 november. Entree is 25 Euro.

Succes!

Archive overtuigt behoorlijk

Eigenlijk vind ik Tivoli De Helling een beetje een kutzaal. Te nieuw om een rockhol te zijn en te praktisch ingericht om veel sfeer te hebben. Bands als The Posies, Millionaire of Helmet heb ik elders beter gezien. Het kan natuurlijk ook toeval zijn.

Maar terzake. In diezelfde Helling speelde afgelopen week Archive. Had er nog nooit van gehoord, maar ze bleken al jaren te bestaan en diverse albums te hebben uitgebracht. Best lekker weer even blanco een band gaan kijken. En zeker als het zo'n goede band is als Archive. Begonnen werd met een enkel synthesizer-toontje dat via een mooi opgebouwd traject, na een minuut of zeven, uitmondde in een bezwerende rocksong. Het hoge niveau van het eerste nummer werd moeiteloos vast gehouden gedurende het hele concert, door de band die uit zeven man bestond en plots dook er ook nog een zangeres op die enkele nummers verrijkte. Elk nummer had een duidelijk idee en werd gebracht naar een plek waar je op hoopte dat het heenging. Regelmatig knalden vier gitaren door elkaar, maar nooit werd de structuur van de song verlaten. Kortom een band met het vermogen om je mee te grijpen in een lichte vorm van hypnose. Heb ik geen hekel aan...


Je gaat een beetje graven naar referenties. Her en der leek een lichtere versie van Tool voorbij te komen, maar The Verve en Spiritualized voelden dichterbij.

Ze hebben een nieuw album uit dat lights heet en die zal bij een volgend platenzaak-bezoek hoogstwaarschijnlijk wel mee naar huis gaan.

Een zeer goed optreden, dat ondanks de locatie nog wel even bijblijft en mocht de band nogmaals in de buurt zijn, is het een grote aanrader even te gaan kijken.

Tip voor een koude winteravond

Nadat ik de dvd van Coachella al een paar keer brandend in mijn handen had gehad, heb ik hem laatst gekocht. En daar ben ik behoorlijk blij mee!

Coachella is een festival in Indio Californië en heeft ieder jaar een line-up die een gevoel van vingerlikken op geen enkele manier kan weerstaan. Nu hebben ze diverse concerten van de afgelopen jaargangen gebundeld op een DVD met wat tussenstukjes van wat performance art op het terrein en korte interviewtjes met bezoekers en muzikanten. Alles gevangen door een cameraman met een goed oog voor mooie shotjes.

Belangrijkste blijft uiteraard de muziek (je weet wel, without music life etc. etc.)en die is voortreffelijk. Bovendien is het geluid beduidend beter dan dat ik gewend was van concert-dvd's.
We zien The Mars Volta hoog springen en weer uitermate sexy zijn, Arcade Fire de boel in de fik zetten, Iggy als een tornado over het podium raggen, Radiohead op haar best, Belle & Sebastian gezellig zijn en The Pixies ontroeren. Gekozen is vaak voor nummers die gebruikt werden als set-afsluiter en dat geeft dan direct weer een goed idee hoe de boel werd achtergelaten door de betreffende band.

Met een zooitje winteravonden -met een lege agenda- voor de boeg, is deze DVD een goed middel om minimaal een avond de kou uit de lucht te halen.

zwart gat

Voor de mensen die op de plaats van de nieuwe header
niet kyuss zien spelen,maar enkel een zwart gat zien.
kunnen hier de flash player downloaden.

Back to the 80

Jaren 80 clips van Big Country, Sade, Sabrina, Sonic Youth, Birthday Party en nog veel veel meer... nostalgie! Heerlijk!

Nick Cave in Antwerpen

Beter laat dan nooit… een recensie.
Nick Cave bezocht vorige week zondag en maandag Antwerpen om twee concerten in de Elisabeth zaal te gegeven.
Onze kaartjes waren voor de maandag.
We waren ruim op tijd in Antwerpen want voor een dergelijk concert kun je niet vroeg genoeg zijn. Dus op zaterdag ingecheckt in een alleraardigst Bed & Breakfast herenhuis met werkelijk prachtige kamers voor veel te weinig centen. In drie dagen rond zwerven in de Belgische havenstad kwamen we er achter dat er meer mensen naar Nick Cave wilden dan er kaarten waren. Of we nu in een restaurant waren, in de B&B of zelf in een boekhandel, bij het woord Nick Cave in combinatie me Concert was de eerste vraag of we nog kaartjes over hadden.

Op de bewuster maandag werd de Nick Cave delegatie van WM uitgebreid van Femke en KB met Maxim Hedjuk, zijn lieve Judith en Jacq. Na een maaltijd te hebben genoten in een plaatselijke Taverne - waar volgens de ober, Nick hem zelf met een paar gasten de avond er voor OOK had gegeten – zaten we propertjes op tijd op onze pluche stoeltjes in de zaal die ieder moment kon worden omgetoverd in een tempel ter verering van de man in het zwart.

Over het concert valt weinig te vertellen. Behalve dat het gewoon heerlijk was. Alle recensies die ik heb gelezen omschrijven het al: hij is grappig, de muziek is briljant en na twee uur en een kwartier wil je gewoon nog steeds veel meer horen en zien van deze heerlijke gelukkige man en die fantastische band. Je klapt je handjes warm, je zingt uit volle borst ‘OOOOOOOHHH MAMA’ en je lacht om zijn praatje. En dat, dat had je in eerste instantie toch niet verwacht van de vleermuiskoning en ook niet van je zelf.

We zijn nu bijna een week verder en ik ben er nog steeds apetrots op dat ik er bij was.
Nick bedankt.