Band of Horses herpakt zich wonderschoon

Je hebt soms van die bands. Je pikt ze op omdat je weer eens ouderwets in je smoel geslagen wordt met een wereldnummer, je besluit het album te kopen en die bevalt prima. Nieuwe album vind je nog beter en zo kan het gebeuren dat je ze in een jaar tijd gewoon twee keer gaat bekijken.

Band of Horses' eerste signaal aan de wereld was het magistrale The Funeral, de rest lijkt me duidelijk.

Een lekker vol Paradiso, een oude bekende tegenkomen die je echt heel graag nog eens een keer ziet en een band die gaat spelen die je uitermate hoog hebt zitten. Vol podium (3 gitaristen, toetsen, te stevig hakkende drummer) en de eerste nummers dringen ondanks hun prachtige structuur niet tot je door. De nuance en rustige opbouw die je zo bevalt aan Band of Horses was wat verdwenen in een te vol geluid willen hebben. Een nogal onbehouwen mafketel duwt met agressie twee meisjes met een noodgang van een bankje. Je schrikt je de tering. Gaat het dan niet dat prachtige concert worden waar je op hoopte?

Ergens halverwege komt opeens het prachtige Ode to LRC. De teksten vliegen opeens snoeihard je gestel in:
The town is so small
how could anybody not
look you in the eyes
or wave as you drive by

The world is such a wonderful place
The world is such a wonderful...

Als een man lijkt je omgeving en bijna heel Paradiso te verdwijnen in een prachtige hypnose. Zijn prachtige stem galmt zalig door Paradiso. Wat covers van JJ Cale en Creedence Clearwater Revival komen voorbij en het laatste nummer van de set doet prachtige herinneringen opleven aan The Last Waltz van The Band. High fivend en met grote grijnzen verdwijnen ze na de eerste toegift. Lampen gaan aan, muziekje wordt ingestart, maar het publiek blijft meer willen. Ondanks een kapotte bass wordt Our Swords gespeeld. Prachtig!

Op 2 juli komen ze in Tivoli. Waarschijnlijk na een prachtige zonnige dag, mooie meisjes in hemdjes, eerste biertje om een uur of vier, louter vrolijke gezichten en de band zal zich weer terugvoelen in die hete hooischuur waar ze The Funeral voor het eerst speelden...

Laten we er maar gewoon een trilogie van maken...