Een tip voor de aanstaande donkere dagen

Richard Hawley is een singer/songwriter uit Sheffield, heeft een tijdje in Pulp gespeeld en is inmiddels toe aan zijn vijfde album. Tot nu toe ken ik alleen de laatste twee albums; Coles Corner en Lady's Bridge. Johnny Cash, Frank Sinatra, Lee Hazlewood maar ook Mark Lanegan en Morrissey zijn zangers waarmee je R.H. kunt vergelijken. De man is een crooner zoals ze tegenwoordig niet meer gemaakt worden. Sentimentele muziek die doet verlangen naar een tijd die ik niet eens heb meegemaakt.

Hawley laat zich op al zijn albums inspireren door zijn geboortestad. Zo is er in de inlay van Coles Corner te lezen dat er in elke stad een speciale plek is waar mensen elkaar ontmoeten. Niet een mythische plek, maar iets echts, een plek die bestaat, niet in het verleden maar nu.
Je ziet geen bord die er op wijst, en je vind het niet op een plattegrond, maar het is er. Gewoon onder iedereen's voeten. Duizenden stonden daar, wachtend in de warme morgenzon of ongeduldig in de vriezende winternacht, wachtend op iemand die te laat is of misschien wel nooit komt. Die plaats in zijn stad heet Coles Corner.
Jarenlang ontmoetten geliefden, vrienden en families elkaar op deze plek. En er moeten veel mensen in Sheffield en elders wonen, die er zijn omdat de liefde opbloeide na een ontmoeting daar, bij Coles Corner.........

Vorig jaar wonnen Arctic Monkeys de Mercury Prize. Alex Turner liet als reactie fijntjes doorschemeren dat een andere stadsgenoot meer recht had op deze prijs toen hij de legendarische woorden sprak: 'Someone call 999, Richard Hawley's been robbed!